Felietony Archive

Święta Bożego Narodzenia to czas, w którym szczególne miejsce zajmuje wspólny stół – pełen aromatów, smaków i potraw przygotowanych z sercem. W naszej lokalnej tradycji nie brakuje receptur przekazywanych z pokolenia na pokolenie, które są gwarancją smaku, ale także symbolem więzi i szacunku do zwyczajów. Dlatego z radością prezentujemy Państwu kilka sprawdzonych przepisów, nadesłanych przez nasze niezastąpione koła gospodyń wiejskich. To właśnie one od lat dbają o zachowanie kulinarnego dziedzictwa, a jednocześnie zachęcają do odkrywania nowych smaków w świątecznej odsłonie. Każdy z tych prz…

Święta Bożego Narodzenia to czas, w którym szczególne miejsce zajmuje wspólny stół – pełen aromatów, smaków i potraw przygotowanych z sercem. W naszej lokalnej tradycji nie brakuje receptur przekazywanych z pokolenia na pokolenie, które są gwarancją smaku, ale także symbolem więzi i szacunku do zwyczajów. Dlatego z radością prezentujemy Państwu sprawdzone przepisy, nadesłane przez nasze niezastąpione koła gospodyń wiejskich. To właśnie one od lat dbają o zachowanie kulinarnego dziedzictwa, a jednocześnie zachęcają do odkrywania nowych smaków w świątecznej odsłonie. Każdy z tych przepisów to s…

Ani w podobnej wielkości co Gniezno, ani nawet w Warszawie czy Poznaniu. Trudno znaleźć w Polsce miasto, gdzie w ścisłym jego centrum, przy najważniejszym jego zabytku znajduje się miejsce, w którym zgromadzono piękne historyczne meble i to na aż blisko 1000 m2. Przechodząc ulicą Tumską w kierunku katedry, widzimy tylko mały salon ekspozycyjny, ale prawdziwe imperium historycznego piękna z lat minionych znajduje się na tyłach kamienicy. Działa tam firma z tradycją, która przywraca życie i funkcjonalność starym meblom z duszą, by dalej służyły i świadczyły o kunszcie i smaku czasów minionych…

Przepis na Rydze podała mi pani Maria. Moja pierwsza, zatem ukochana pacjentka. Jej skromność, ogromna wiedza życiowa, doświadczenie człowieka o cztery dekady starszego ode mnie to jak bank wspomnień, zasobów, wniosków i przeprowadzonych już analiz… Arteterapia i praca oparta na terapii reminiscencyjnej zbudowała między nami więź, dała pacjentce poczucie satysfakcji i dobrostanu w specyficznych warunkach szpitalnych. To podstawa terapii zajęciowej w Szpitalu Pomnik Chrztu Polski w Gnieźnie.  Ta autentyczna opowieść pani Marii z leśnych okolic Gniezna jest przekazywana kolejn…

Barwne przygody, zabawki, ciekawe miejsca, śmiech do rozpuku to Gniezno mojego dzieciństwa. No bo w czystej spódnicy, układanej w fałdy zjeżdżałam z ” Babiej góry” w miejskim parku. Jak chodziłam do „Stada” to salutował na powitanie pan stróż, a zaprzyjaźniony masztalerz brał nas w powózce czy wolancie na łąki, gdzie dziś stoi osiedle Tysiąclecia.  Pamiętam dorożki z dworca, które przy złej pogodzie były elegancko zadaszone. Często spacerowałam wzdłuż ulicy Lecha i Chrobrego, którędy jeździły bo do moich obowiązków należało pójście po mleko, czy warzywa i kwiaty aż do ogrodnictwa F…

Klienci mojego dziadka po odbiór mebli, stawiali się z tzw. lidkum. Ten zwyczaj przypieczętowania umowy na pewno zbliżał ludzi, ale ja jako młoda osoba wolałam dobre towarzystwo i muzykę! Bywałam zatem w Klubie Medyka na św. Jana, gdzie królowała pani bufetowa Teresa. Pamiętam wieczory brydżowe, utwory Niemena i Czerwonych Gitar odtwarzane z płyt winylowych, ale na prawdę elegancko robiło się gdy dyrektor siadał przy pianinie i grał walce dla stałych bywalców. Popularnością cieszyły się wieczorki taneczne i fajfy (o godzinie 17) w „Europejskiej” przy ul. Dąbrówki, a jeśli bawiliśmy się…

Nie wiem czy moja mama wyrzucając we wzburzeniu pierścionek zaręczynowy przez poręcz schodów – wspominałam o jej charakterze – biegała w tych najładniejszych pantoflach, ale miewała i takie od panów rzemieślników – czyli robione ręcznie.  Pan Dolny po jednej stronie ulicy Moniuszki, a Pan Górny po drugiej, prześcigali się w pomysłach. Ja jednak zapamiętałam szpilki, kaczuszki i ścięte noski Pana Wiśniewskiego. Zaczynał w małym domku z boku parafii garnizonowej i znały go wszystkie modne babki, które z zapartym tchem przekazywały sobie wiadomości o przydziałowych, jugosłowiańskich bluzkach…

Kiedy dorosłam smaki i zapachy zmieniły się, ale obfitość, tętno miasta, wielość kolorów i napotykanych osobowości nie!  (Mimo – jak utarło się mówić – szarości PRL-u). W Delikatesach przy ul. Warszawskiej można było kupić pierniki z praliną z Kopernika, Malagi, Czereszki, Kasztany z Wawela, które dziś są oczywiste; ale w owych czasach i marokańskie sardynki, jugosłowiańskie i rosyjskie ryby, holenderskie kakao wszystko to był blichtr i bizantynizm. Poznałam wtedy smak jakościowych win z Grecji i Hiszpanii i niezapomnianych prasowanych daktyli z lwem na opakowaniu. Ciężki smak oliwy z oliw…